TERUG NAAR HOME

Dag 1
De allereerste dag van de HCI weken. Voor mij is dit elke dag tien minuten fietsen en ik kom aan bij het DIF (Dutch Innovation Factory). In een grote ruimte werd een toespraak gehouden door Chris, een van de docenten van CMD. Hij wees ons naar de werkruimte waar de papieren hingen met de aangewezen groepen. Elke groep bestond uit 4 tot 5 groepsleden met wie je de komende weken samen zal werken. Een voor één kwamen mijn groepsleden naar de juiste paal toe en de standaard voorstel ronde werd toegepast. Nadat we elkaar hadden voorgesteld is er een plek uitgekozen en begonnen we te praten over AC(artificial Creatures). De vraag die als eerst naar boven kwam was: Waarom koos jij voor AC? De eerste dag verliep vrij stroef. We kenden elkaar niet goed en dat merkte je. Er was weinig spraak en daardoor was men geneigd om zijn eigen ding te doen. Namelijk op de laptop of telefoon bezig zijn. De dag was bedoeld om concepten te bedenken maar dat gebeurde helaas niet.

Dag 2 Een nieuwe dag een nieuwe start! Zonder veel gezeur of geklaag bracht ik ideeën op tafel wat we konden maken, naast mijn ideeën kregen andere groepsgenoten ook de smaak te pakken en werd het bord volgegooid met mogelijke concept ideeën. Na een aantal uurtjes brainstormen en de nodige research op het internet hadden we een aardig vol vel papier met post-its met ideeën. Vervolgens zijn al deze ideeën gesorteerd. Ideeën, concept en bestaande projecten. Vervolgens hebben we bedacht wat voor sensoren willen we gebruiken en hoe gaan we dit toepassen. Na overleg is er besloten dat er een robot wordt gemaakt die sociaal contact legd aan de hand van het herkennen van een gezicht en je volgt. Voordat we konden beginnen met het concept was het belangrijk om uit te zoeken welke sensoren er allemaal nodig waren en hoe we dit kunnen combineren. het volgende lijstje geeft een impressie welke sensoren we willen gebruiken. - Camera met tracksensor - Geluidssensor - Afstandsensor - Verschillende servo's die zorgen voor beweging - LED schermen, waarmee we de ogen afbeelden. Al deze sensoren zullen als eerst individueel worden gemaakt en vervolgens in een later stadium worden samengevoegd.

Dag 3 Het maken van sensoren is dat lastig? Dat verschilt heel erg. In eerste instantie was mijn taak het maken van een afstandsensor. Aan de hand van het internet en de arduino handleiding heb ik ik een ochtend tijd een afstandsensor gemaakt en daarbij met lichtjes aangegeven wanneer die welke afstand meet. Deze afstanden waren niet altijd accuraat en we maakte ons zorgen of we deze afstandsensor konden combineren met de andere sensoren. Toch hebben we de sensor intact gehouden en ben ik verder gegaan aan de volgende sensoor. De volgende sensoren heb ik niet indiviueel gemaakt. De camera met tracksensor had namelijk de aandacht nodig van niet alleen de groepsgenoten maar ook extern hulp van zowel het internet als de docenten / oudleerlingen. Er waren namelijk meerdere problemen. 1. De camera deed het wel maar er was geen gezichtherkenningcode te vinden, waardoor is alles zelf bedacht en zijn is er op meerdere momenten hulp gezocht; 2. Als meerdere mensen voor de camera gaan wie pakt de camera dan als focus; 3. Op welk moment verliest de camera zijn focus en hoe kunnen we dit aanpassen; 4. Nadat de focus is opgelost hoe groot maken de focus en hoe kunnen we de focus zo goed mogelijk maken zodat ook nadat de persoon voor de camera beweegt de camera met servo's meebeweegd. Elk probleem is uiteindelijk opgelost door heel wat regels code en heel veel getest en dat allemaal zonder gescheld voor de camera.

Dag 4 Dag vier van de HCI begon voor mij midden op de dag. Met wat persoonlijke problemen omtrent slaap kon ik niet de hele dag aanwezig zijn. Eenmaal aanwezig in het DIF vroeg ik naar de status van het project waarna we gezamenlijk de planning doorliepen. Deze planning bestond uit het verder uitzoeken hoe de sensoren die we willen toepassen werken en op welke manier we dit konden realiseren. Ik had de beweging sensor tot me genomen en dat was dan ook één van mijn doelen van vandaag. Het werkend krijgen van de sensor. Na wat research op het internet en het begrijpen van de sensor volgden ik de stappen die een site gaf. Deze stappen lieten mij zien hoe de sensor kan worden geïnstalleerd. Eenmaal de draadjes, zekers en de arduino aan elkaar verbonden te hebben was het tijd om de code te schrijven. Gelukkig voor mij was de code kant en klaar en bij elke lijn code stond commentaar, hierdoor begreep ik wat elke regel doet en kan ik het aanpassen naar eigen smaak. Ik sluit alles aan en tijdens het uploaden van de code was er een fout. De beweging sensor gaf ‘out of range’ aan. Alle draden werden gecontroleerd en ik kon het zelf niet oplossen. Daarom heb ik hulp gevraagd aan mijn groepsgenoten en wat bleek, er was een kabeltje verkeerd verbonden. Nadat de kabels waren omgewisseld werkten de bewegingsensor. Dichterbij dan 4cm zal er een rood lampje branden en verder dan 4cm groen. De bewegingsensor wordt gebruikt achter de robot. Het zal beweging detecteren als er niets voor hem staat. Wanneer de robot beweging oppakt zal hij zich 180 graden draaien en zal de camera de rest oppakken.

Dag 5 Dag vijf, de laatste dag van de eerste week. Als eerst besproken we dag vier. Wat hebben we allemaal gedaan en wat gaan we vandaag doen. De planning voor vandaag was het samenvoegen van verschillende sensoren. Tot nu toe hebben we het voor elkaar gekregen om de led lichtjes te transformeren tot ogen en deze verschillende expressies te geven. De bewegingssensor werkt ook en de gezichtsherkenning werkt nog steeds. Voor vandaag zal de touchsensor een grote rol spelen, want dit wordt gebruikt als er interactie plaatsvindt bij de robot. Mijn taak voor vandaag was researchen over het combineren van meerdere arduino sketches in combinatie met arduino boards etc. Na een goede search op het web ben ik achter een aantal video’s gekomen die ik vervolgens heb doorgestuurd naar mijn collega die ook bezig is met dezelfde taak. Nadat mijn deel van de taak was voltooid heb ik mezelf opgesteld als iemand die overal een beetje helpt. Hoe gaan we de robot eruit laten zien? Ronde ogen of vierkant, mensenhanden of juist niet. Al deze vragen hebben we onszelf gesteld en daarmee gaan we het weekend in en zullen we maandag de robot zijn uiteindelijke vorm creëren.

Dag 6 Dag zes, een nieuwe week en dus nieuwe kansen om de robot te verbeteren. Na het vertellen van onze weekenden zijn we begonnen met de stand van zaken. De robot is opnieuw aangesloten en vervolgens is er een controle uitgevoerd op de werkende sensoren die we reeds hadden geïnstalleerd. Ik heb toen aangekondigd dat ik een plan van aanpak wilden en alles uitplannen voor deze dag. Zo heb ik ieder een taak gegeven. Twee man waren bezig met schetsen, de ander was verder gegaan met de camera en de code die hierbij hoort en ik hielp hierbij. Vervolgens is er een gesprek gevormd rondom de schets ideeën en kwamen we erachter dat er meerdere spullen nodig waren om de robot een goede vorm te geven. Na het gesprek is ieder verder gegaan aan zijn of haar taak. Ik besloot verder te gaan aan de sensoren samen met twee groepsgenoten. De bedoeling was om een afstand sensor in te stellen, zodat personen niet te dicht bij de robot komen. Als dit wel gebeurd dan strekt de robot zijn arm uit en laat met een handgebaar zien: STOP NIET VERDER. Op de hand is een sensor geïnstalleerd. Deze sensor wordt getriggerd als de robot wordt aangeraakt waardoor hij boos word , want deze robot vind aanraking niet prettig. Wanneer we dit allemaal wilden toepassen was ik vastgelopen op de code. Om de arm van de robot omhoog te doen had ik gedacht aan een if / else statement maar kwam tot meerdere pogingen niet tot de juiste waardes. Samen met mijn groepsgenoten bedachten we de oplossing a.d.h.v. van een boolean in processing en een if / else statement in arduino werd de interactie werkelijkheid. Ook heb ik me bezig gehouden van het vastleggen van foto en film opnames, zodat we een film in elkaar kunnen zetten die we ieder kunnen gebruiken aan het eind van de labweken. Tijdens het maken van foto’s en video’s heb ik me aandacht gelegd op het verbeteren van de ogen. De ogen worden geprojecteerd op 8x8x led schermen, maar omdat het uiteindelijk de bedoeling is dat de ogen de persoon volgt is aanpassing in de code nodig. Hier heb ik lang over gedaan en helaas is het vandaag niet gelukt om het voor elkaar te krijgen. Wel heb ik onnodige code verwijderd omdat we de oog animatie willen limiteren tot knipperen, boos en neutraal. Dit was het einde van de dag en we zijn enorm opgeschoten.

Dag 7 Dag zeven en dag vol spanning want het was tijd om de robot aan te kleden en de arduino’s en breadbords samen te voegen. Er werden verschillende ideeën op tafel gegooid over welke kleuren we zullen aanhouden. Na wat overleg hebben we de voorkeur gegeven aan geel en zwart. Delen van de robot zoals het lichaam zullen bestaan uit zwarte foam papieren en daarbij zullen de armen en het hoofd een gele kleur aanhouden. Hier zijn andere groepsgenoten mee bezig en mijn dagtaak voor vandaag was het overzetten van twee arduino’s naar één compleet werkende. Zo gezegd zo gedaan? Niet echt! Een aantal poorten waren bijvoorbeeld in gebruik. De webcam deed het op elke laptop en hierdoor was ik verplicht regel voor regel uit te zoeken waarom die de webcam niet pakte. Daarnaast deed de arm het ook niet meer dat overigens in een niet al te lange tijd was opgelost aan de hand van het aanpassen van een if / else statement. Vervolgens zijn alle draden uit één van de arduino installaties gehaald(daarvoor is natuurlijk wel onthouden welke poorten er zijn gebruikt) en heb ik samen met een groepsgenoot alles één voor één opnieuw geïnstalleerd. Tot onze verbazing deden enkele sensoren het niet meer, waaronder de ogen. Hier hebben zijn we veel kostbare tijd aan kwijtgeraakt. Het probleem zat hem echter in de code. Er zat namelijk een dubbele delay (wachttijd totdat een actie uitgevoerd mag worden) waardoor de animaties opnieuw begon na een aantal seconden. Met aanpassingen in de code was dit uiteindelijk opgelost. Om de dag af te sluiten hebben we bedacht hoe we de draden van de arduijno en breadbord kunnen wegwerken, zodat bij de expo de draden niet worden gezien. Het kistje die op dit moment wordt gebruikt als lichaam heeft een open ruimte. Deze ruimte is ruim genoeg om de draden te kunnen verbergen. Vandaag was een zeer productieve dag en dag acht zal bestaan uit de laatste opmaak aan de robot en het lassen van alle draden.

Dag 8 Dag acht nog twee dagen voordat de expo begint en dat betekend druk op de groep. Gisteren is alles gepast en vandaag zal er worden gesoldeerd. Het solderen gebeurd op een speciaal bord genaamd: printplaat. Deze printplaat zorgt ervoor dat alle kabels vast blijven zitten. Voordat er kon worden gesoldeerd heb ik met een groepsgenoot de breadboard gecontroleerd op draden die misschien niet meer nodig zijn in verband met eerdere ideeën. Want nadat ik het board had bekeken waren er in mijn ogen 6 tot 8 draden die geen functie hadden en daarom zijn ze één voor één eruit gehaald en vervolgens is heel de prototype opnieuw getest en wat blijkt. De kabels deden inderdaad niets. Vervolgens heb ik de arduino en breadboard gepakt en heb ik de draden één voor één gesoldeerd. Zo gezegd zo gedaan en het opnieuw aansluiten ging zonder moeite. De usb kabel werd weer aangesloten en het testen kon beginnen. Doet alles het nog? Tot onze verbazing werkte alles. Vervolgens is die dag de laatste opmaak gemaakt en beplakt.

Dag 9 Vandaag was een dag waar we als groep dachten: we ronden het project af, zodat er bij de expo geen zorgen hoeven te maken over errors en andere problemen. In de ochtend zijn we van start gegaan met cable management. De robot was immers nog open aan de zijkant en daardoor zag je achter de robot alle draden. Met wat stukken hout en schroeven is dit op een handige manier dichtgemaakt. Nadat we onze plek hadden gekregen is deze ruimte omgebouwd tot een skrappy vriendelijke omgeving. Skrappy staat op een hoge statafel en kijkt naar een muur die gemaakt is van tafels. Het testen van Skrappy kon beginnen en de ‘set-up’ was afgerond. We kregen verschillende reacties van andere studenten en docenten over de reactie van Skrappy wanneer hij zij hand omhoog doet. De handbeweging is goed, maar het aanraken resulteert in boos terwijl veel gebruikers iets vriendelijks verwachten. Zodoende heb ik de toonhoogte veranderd en de 8x8 matrix( de ogen) veranderd naar een vriendelijke toon en een blij gezicht. Tot slot is er nog een de nodige informatie gemaakt over Skrappy voor bezoekers, zodat zij weten wat je wel en wat je niet kan doen.

Laatste dag! De laatste dag is aangebroken de dag waar op alles afgrond moet zijn en er geen tijd meer is voor verbeteringen en toepassingen. Gelukkig waren wij als groep donderdag al klaar en was vandaag een dag van voorbereidign en opzet van het decor. We gebruikte drie tafels als muur waar Skrappy tegen aankeek zodat we meerdere gezichten elmineren. Eenmaal het decor neergezet besproken we de verhalen die we bezoekers gaan vertellen over Skrappy en hoe men kan interacteren met Skrappy. De rest van de tijd werd gebruikt voor ontspanning. Wanneer de klok vier uur sloeg gingen de deuren open en kwamen de bezoekers naar binnen stromen. De één na de andere kwam langs en ging het avontuur aan met Skrappy. De reacties waren allemaal positief en bij elke high five die Skrappy kreeg kwam er een glimlach op het gezicht. Men was onder de indruk. Skrappy volgt elk person accuraat en dat werd ontvangen als leuk, spannend, eng, bijzonder en uniek. Deze avond was een succes en we hebben als groep gewonnen en krijgen de kans om in de toekomst Skrappy opnieuw tentoon te stellen in de Innovation Playground op de Haagse Hogeschool. Ik heb genoten van de twee weken die ik heb doorgebracht in het DIF. Ik heb gelachen, gestresst, discussies gehad met met groepsgenoten over goed of fout, maar alles is goed gekomen en alles is niets voor niets geweest!